★ Dobra ekranizacja słabej fikcji (cz. 8) ★

Sory stary, bo ja tu własnie na tym forum staje w obronie wiary,
ale tacy ludzie jak Ty mnie drażnią.

Twoja wiara to straszenie piekłem?
Twoja wiara jest mocno intelektualna ale intelektem raczej nie przebijesz tego konkretnego rozmówcy
(sądząc po Twojej wypowiedzi).

Witaj michael_69.
Dziękuję za wiadomość. To bardzo ciekawe co piszesz. W jaki sposób doszedłeś do takiego przekonania?

Drogi michael_69

Pozwolę się odnieść do tych słów, bo gdy to czytam wydaje mi się że to również jest wypowiedź w moim kierunku, choć adresat był oczywiście inny


"Pracujesz naprawdę bardzo sumiennie na swą karę, i dokładnie o tym wiesz bo Bóg i Jezus przed tym ostrzegali wielokrotnie a ty jak by nie patrzeć słowo Boże dokładnie znasz, ale wolisz choćby dla przekory grać w drużynie tego drugiego gostka który umiejętnie cię wykorzystał poprzez twój żal do Boga... nigdy na to nie wpadłeś?"

Chciałeś chyba powiedzieć Bóg w Trójcy jedyny, a nie Bóg i Jezus. Nie jesteś chyba politeistą? Rozumiem też, że nie uważasz również Jezusa za proroka?


"By to zrozumieć trzeba zrozumieć najpierw Boga a potem zrozumieć /co zresztą jest zapisane w piśmie/ pobudki i pożądliwości szatana, wedle Boga i wedle małp (człowieka). Ty jak widać w swej wielkiej mądrości tego nie ogarnąłeś, bo takie jest dzieło "jego" którym się chełpisz jakby było twoje - bo tak masz sądzić."

A możesz mi wytłumaczyć jak człowiek ma zrozumieć istotę nazywaną Bogiem i jej postępowanie wedle swoich stworzeń oraz samą wiarę i religię?

Dzięki pracy biologów, antropologów i wielu innych znanych naukowców wiemy już dzisiaj, że ludzkość jest na Ziemi 250 - 100 tys. lat. Powiedzmy że jest od 100 tys, weźmy najmniejszą liczbę. Ale i tak musielibyśmy zakładać, że przez 98 tys lat niebiosa przyglądały się temu wszystkiemu: jak ludzie ginęli, ewoluowali, umierali z głodu, chorób, nieznanych im bakterii, bali się swojego cienia i takich zjawisk jak wybuchy wulkanów i trzęsienia ziemi. Aż tu nagle po 97 tys. lat Bóg zdecydował:"Ok wystarczy tego chaosu - dajmy im teraz 10 przykazań, niech postępują zgodnie z nimi". Ale jak się okazało i to nie pomogło, więc Bóg obrał plan B i zdecydował się poświęcić życie jakiegoś biednego Żyda w zacofanej Palestynie. Nie zrobił tego w Chinach, gdzie nauka i pismo były rozwinięte najbardziej, tylko w miejscu, gdzie mity, oczekiwanie na mesjasza było największe - Oto odkupienie od Boga? Odkupienie od czego? Jego własnej bezmyślności, lenistwa i kaprysów? Mógłbyś mi wytłumaczyć sens postępowania Boga, bo ja nie potrafię go zrozumieć. Nie wspominając faktu, że według Biblii ludzkość liczy sobie 5000 lat, plus kilka dni stworzenia świata.


"Gdybyś choć w niewielkiej części ogarnął o co szatanowi tak naprawdę chodzi, umarłbyś na miejscu z przerażenia jak dałeś się co prawda podstępnie ale też i naiwnie "wkręcić".

Ja też mogłem umrzeć z przerażenia, po tym jak to nakazują "Oderwałem się od spraw ziemskich" i spojrzałem w niebo, a nawet jeszcze wyżej, ale na szczęście pomyślałem drugi raz i przyjąłem, że być może należy dopuścić inną możliwość jak okrutny Bóg nad nami, któremu musimy się podporządkować, niczym dyktatorowi.


"Dlatego radzę ci jak najbardziej po bratersku, zrób analizę swego dotychczasowego postępowania, przeanalizuj z innej perspektywy swe "dokonania" i co za to cię spotka po śmierci, zrób to póki masz jeszcze wolną wolę czyli póki jeszcze jesteś człowiekiem bo potem będzie naprawdę za późno o czym dobrze wiesz tylko wmawiasz sobie że w to nie wierzysz."

I takie pytanie na koniec, bo mam nadzieję że się do niej odniesiesz - czy potrafisz ocenić mój stopień moralności po tym co napisałem, a mianowicie że wątpię w istnienie Boga?

Rzeczywiście, bo tych części jest sporo. Moje wypowiedzi sprzed 2 lat są w "Dobra ekranizacja słabej fikcji (cz. 4)" na stronie 6 tematu.

Jak widzisz trochę umysł mi się otworzył i jak na ironię zamiast przykuwać do "Ziemskich spraw" (a co za tym idzie religii, wg mnie stworzonej przez ludzi - toteż tak wielką ich liczbę mamy na świecie) tak dużą wagę, lepiej czasem spojrzeć wyżej niż niebiosa i zastanowić się co kryje przed nami chociażby Wszechświat i nauka. To o wiele bardziej fascynujące niż księga, którą muszę uznawać za nieomylne słowo od nieśmiertelnej istoty wyższej, której początek lub stworzenie jest jeszcze bardziej skomplikowane niż "Wszechświat z niczego" wg. Lawrence Kraussa.

Sądzę że myślą przewodnią, jeśli ktoś w ogóle chciałby zrozumieć dlaczego mój pogląd na wiarę w Boga się zmienił, jest poszukiwanie prawdy. Prawdy bez względu na to jaka ona jest. Jeśli jesteśmy stworzeniami podobnymi do innych 99% stworzeń, które kiedykolwiek żyły i już wyginęły na Ziemi, to na podstawie dostępnych nam dziś dowodów akceptuję to. Ale w przeciwieństwie do wierzących w Boga nie muszę BEZGRANICZNIE wierzyć, a raczej akceptować zarówno naukowych dowodów, które mamy dzisiaj bo nauka się nadal rozwija i może odkryć zupełnie coś innego (i to jest właśnie piękno nauki). Nauka nie bierze nic na wiarę bo wtedy będzie to nonsensem, jak i również nie mam obowiązku pod groźbą piekła przyjmować za prawdę księgę spisaną zaledwie 2 tys. lat temu i twierdzić że jest nieomylna bo to po prostu niedorzeczne. Trzeba pomyśleć. A najlepiej dwa razy pomyśleć i nie twierdzić że wszystko się wie, bo jakiś tekst tak mówi, bo jest tylu ludzi, którzy wierzą i tak wiele pięknych kościołów, więc to dowód na obecność Boga. Nonsens.

Przepraszam, że się wtrącę nieproszony, bo wiem, że chciałeś poznać opinię konkretnego autorytetu, a nie jakiegoś dziwoląga internetowego, który wyskoczył jak Filip z konopi. Ponieważ jednak Impaktor w ogóle nie odpowiedział na ten temat, to ja sobie pozwolę, gdyż moje stanowisko jest dość...niestereotypowe, że tak to ujmę.

Otóż najprawdopodobniej z twojego punktu widzenia zaszufladkowałbyś mnie jako lewa--ckie, pe-dalsko-murzy-ńsko-żyd-owskie ście-rwo; zdrajca łojczyzny i narkoman, i dewiant, który nie będąc istotą ludzką, ani zwierzęcą, tylko odpadem Stworzenia - powinien być miłosiernie spalony żywcem na stosie po uprzednim, chrześcijańsko miłosiernym wyrwaniu języka obcęgami.

A ja jestem PRZECIWNIKIEM przyjmowania UCHODŹCÓW pomimo mojego ateizmu i śmier-dzącego lewa-ctwa, oraz antyklerykalizmu i podstawy moralności - empatii - jak to możliwe?

Uważam, że tzw. "lew-actwo", bedąc w większości "zwolennikami "multi - kulti", w sensie obecnej polityki proemigracyjnej, czyli przyjmowania "wszystkich", stosuje wykreowany przez religie, idiotyczny tak naprawdę model "ambitnego pochylania się nad bliźnim" i to ich wprowadza w błąd.

W sensie społecznym mamy dobry albo zły egoizm, ale zawsze egoizm. Religia wdrukowała bzdurę, że musisz pochyilić się nad słabszym nawet kosztem siebie, bo inaczej nie jesteś DOBRYM człowiekiem. To oczywiście chore kure...o, żeby wdrukować ofiarom nierealne, oderwane od biologii "sumienie" i sprzedawać na nie rzekome "lekarstwo" - czyli jedyną słuszna drogę do odkupienia wmówionych "grzechów" za co łaska.

- - -Jeśli robimy dobrze innym, ale swoim kosztem, to mój organizm jest poszkodowany, w czym on jest gorszy od innych, żeby tracić ich kosztem? A mimo to wg nauki religijnej wtedy, gdy "oddajemy siebie", to dopiero jesteśmy dobrymi ludźmi, chociaż szkodzimy niewinnemu (swojemu) organizmowi - w przeciwnym wypadku "złymi" i trzeba klepać wieeeele zdrowsiek i na tace sypać bo łojojojoj;D.

-----Jeśli robimy dobrze sobie, ale kosztem innych, to jesteśmy egocentrykami i w społeczeństwie jesteśmy uważani za tych "złych" i często w dłuższej perspektywie na tym tracimy, bo jesteśmy jakby "upośledzeni społecznie". Znów nie dbamy o wszystkie organizmy - któryś traci kosztem innych, a my obrywamy i tak na końcu kompleksowo.

----Ja proponuję "dobry egoizm" (społeczny), czyli takie pojęcie "dobrego człowieka", którego działanie obejmuje i interes bezpośrednio swój jak i nnych, czyli zarówno "altruizm odwzajemniony" itp. jak i zdrową empatie (rozsądną- moje szczęście jest co najmniej tak ważne jak i społeczności) w połączeniu z inwestowaniem w inne zdolności społeczne, które w dłuższej perspektywie nam się zwrócą z nawiązką, a przynajmniej to zazwyczaj bezpieczna, opłacalna strategia.

I jak się ta grafomania ma do uchodźców?

Otóż nie przeszkadza mi uważać się za dobrego (społecznie) człowieka pomimo, że w sprawie uchodźców pokazuję na pewno wielu biednym, niewinnym ludziom w tragicznej sytuacji życiowej fuc-ka, tak na wszelki wypadak, ale ...nie mam wyjścia.

Moj "dobry egoizm" jasno i wyraźnie pokazuje, że nie wolno mi narażać siebie i innych obywateli mojego społeczeństwa, pomagając obywatelom innego społeczeństwa, pomimo wyraźnej, empatycznie potwierdzonej potrzeby takiego działania, ale przy braku merytorycznej, a nawet wbrew wielu uzasadnionym obawom (każdy zamach mnie utwierdza). To zbyt niebezpieczne!

Może i jestem prost-akiem z zaściankowego kraju i tylko z tej perspektywy wolno mi oceniać "rzeczywistość". No nie wiem, czy na Zachodzie też jest taki prawie stuprocentowy, histeryczny pisk przeciwko przyjmowaniu braci w wierze, jak u nas w internetach(?!)
Tyle że nie zobaczyłem do tej pory żadnego argumentu jak wśród rzeszy niewinnych ludzi, nie wpuścić sobie bestii.
A zamiast tego dowiedziałem się o faktach ukrywania przez decydentów przed opinią publiczną niedopuszczalnych, masowych zachowań antyspołecznych emigrantów (np. masowe gwałty i akty przemocy w Sylwestra w Niemczech etc.). oglądam też przykłady regularnych zbrodni terrorystycznych na naszych (w sensie UE) niewinnych obywatelach, dokonywanych przez "potencjalnych uchodźców" jeśli można tak powiedzieć. A wszystko to przy zdecydowanym sprzeciwie społecznym (przynajmniej w Polsce)

Mam wrażenie że mój rząd, któremu ufam (ekhm!;)) i wybrałem go (ekh, ekh) by pilnował moich żywotnych interesów, działa przeciwko mnie w interesie agresywnych, nieobliczalnych obcych, a Pani Angela podkopuje jeszcze autorytet Unii Europejskiej, wkładając radośnie niepotrzebne argumenty w łapska prawa-ckiemu betonowi, który przeżywa właśnie swoje pięc minut, nie podając na te irracjonalne zachowania żadnego racjonalnego argumentu.

To jakaś kpina! póki nie będziemy mieli pewności (tzn. poki społeczeństwo nie dostanie argumentów, a nie za miast tego mało merytorycznej gadki szmatki), że pomagając uciekinierom z rejonów wojny z ISiS, nie zagrozimy naszemu dorobkowi kulturowo-społecznemu i obywatelom, to niestety pozostaje nam niesienie pomocy zza płotu.

Pomagac, uważam, powinniśmy, ale nie swoim kosztem za cenę życia, albo i "wszystkiego", i nie przy takim sprzeciwie społecznym - kto jest w końcu dla kogo?. Badźmy dobrymi ludźmi, ale nie idiotami.

Reklamuję "dobry egoizm" (społeczny) - i ty lew-aku możesz byc na chwilę jak praw-aki i tym razem to wreszcie rozsądny wybór! Serio ;)