Dobra ekranizacja słabej fikcji (cz. 5)

Ale mnie to kręci... ale tym razem nie odpowie, bo przyłapałem go na błędzie logicznym, a może się przyzna? ;)

Daniello, zrób sobie kilkudniową przerwę od tego wątku i w spokoju zastanów się nad tym, co wypisujesz. W trakcie tych przemyśleń, niech przyświecają Ci takie podstawy, jak to że:
1 - nie przyjęcie czegoś za prawdę nie oznacza przyjęcie tego za fałsz
2 - jeżeli nie da się ustalić, że coś jest prawdą, to prawdziwość twierdzenia że jest to prawdą jest nieodróżnialna od prawdziwości twierdzenia, że jest to fałszem – czyli jest to nieodróżnialne od fałszu
3 – nie udowadnia się fałszu, tylko prawdę, a dopóki się prawdy nie udowodni, to nie ma podstaw przyjęcia jej za prawdę


►►►Jeśli chodzi o Twoje studia - nie wiem czy czegoś nie studiowałeś ale zgaduje, że nie na podstawie Twoich wypowiedzi.

I to jest właśnie jakość Twoich procesów wnioskujących.


►►►Ale dobrze, to co studiowałeś? :)

Jakie ma to znaczenie w kontekście dyskusji?

Daniello, zrób sobie kilkudniową przerwę od tego wątku i w spokoju zastanów się nad tym, co wypisujesz. W trakcie tych przemyśleń, niech przyświecają Ci takie podstawy, jak to że:
1 - nie przyjęcie czegoś za prawdę nie oznacza przyjęcie tego za fałsz
2 - jeżeli nie da się ustalić, że coś jest prawdą, to prawdziwość twierdzenia że jest to prawdą jest nieodróżnialna od prawdziwości twierdzenia, że jest to fałszem – czyli jest to nieodróżnialne od fałszu
3 – nie udowadnia się fałszu, tylko prawdę, a dopóki się prawdy nie udowodni, to nie ma podstaw przyjęcia jej za prawdę


►►►Jeśli chodzi o Twoje studia - nie wiem czy czegoś nie studiowałeś ale zgaduje, że nie na podstawie Twoich wypowiedzi.

I to jest właśnie jakość Twoich procesów wnioskujących.


►►►Ale dobrze, to co studiowałeś? :)

Jakie ma to znaczenie w kontekście dyskusji? Proszę, nie odpowiadaj nim sobie powyższego nie przemyślisz.

>>>>>3 – nie udowadnia się fałszu, tylko prawdę, a dopóki się prawdy nie udowodni, to nie ma podstaw przyjęcia jej za prawdę

uuuuuuuuu.. co za wpadka

oczywiście, że dowodzi się fałszu i to w bardzo prosty sposób, wystarczy dowieść ze zaprzeczenie fałszu jest prawdą

To po pierwsze a po drugie -najczesciej o wiele łatwiej jest dowieść, że twierdzenie jest fałszywe niz prawdziwe!!
(Dlaczego ponieważ jeden przykład dla ktorego twierdzenie nie działa dowodzi fałszywości tego twierdzenia).

I dlatego właśnie w dowodach często stosuje się metodę nie w prost: aby dowieść, że zdanie A jest prawdą zakładamy, że A jest fałszem i dochodzimy do sprzeczności, co dowodzi, że A jest prawdą.

Pytam o Twoje studia bo dzięki tej informacji lepiej bym wiedział z kim rozmawiam. Np widzę, że argumenty matematyczne i fizyczne, trafiają w rozmowie z Tobą jak grochem o ścianę.

►►►Jeśli chodzi o Twoje studia - nie wiem czy czegoś nie studiowałeś ale zgaduje, że nie na podstawie Twoich wypowiedzi.
I to jest właśnie jakość Twoich procesów wnioskujących.

Brawo dla Ciebie !!! ...jesli uważasz, że jakość moich procesów wnioskujących pogarsza to, że zgaduje.

Jeśli zgaduje ze świadomościa, że zgaduję to co w tym złego?
W dodatku chce skonfrontować swoje zgadywanie z rzeczywisciś pytając Cie wprost - czy cos studiowałeś?

No tak łatwiej jest unikać odpowiedzi na pytania.

W dalszym ciagu czekam na odpowiedż:

Jak więc ustosunkujesz się do zdania A: "Bóg istnieje"

a) prawda - odpada w Twoim przypadku
b) fałsz
c) jakaś inna opcja

Niezależnie jaką opcję wybierzesz, pogrążysz się na podstawie swoich dotychczasowych wpisów.. więc pewnie znowu będziesz unikał odpowiedzi wybierając retorykę zamiast logiki.

►►►uuuuuuuuu.. co za wpadka. oczywiście, że dowodzi się fałszu i to w bardzo prosty sposób, wystarczy dowieść ze zaprzeczenie fałszu jest prawdą

No i po co się rzucasz? Nie rozmawiamy o matematyce, tylko o rzeczywistości, w której ilość możliwości jest nieskończona, a nie wynosząca dwa. Więc jeśli dowiedziesz, że istnieje Thor, to nie znaczy że Tatuś Muminka nie istnieje. W poznawaniu prawdy n/t rzeczywistości – czyli w naukach naturalnych – nigdy niczego nie dowodzi się poprzez dowodzenie, że coś nie jest, tylko poprzez dowodzenie, że coś jest.


►►►Jeśli zgaduje ze świadomościa, że zgaduję to co w tym złego?

Nic, dopóki nie przyjmujesz przedmiotu swojej zgadywanki za prawdę. A to właśnie zrobiłeś w poprzednim poście.


►►► Jak więc ustosunkujesz się do zdania A: "Bóg istnieje"
►►► a) prawda - odpada w Twoim przypadku
►►► b) fałsz
►►► c) jakaś inna opcja

Brak dowodów na prawdziwość twierdzenia = nieodróżnialność twierdzenia od fałszu. Coś jeszcze, piewco nienawiści prawdy?


►►► Niezależnie jaką opcję wybierzesz, pogrążysz się na podstawie swoich dotychczasowych wpisów.. więc pewnie znowu będziesz unikał odpowiedzi wybierając retorykę zamiast logiki.

Najwyraźniej niezależnie w jakie słowa próbujesz ubrać swoje wywody, i tak za każdym razem wychodzi z nich manifest umiłowania fałszu, niechęci wobec prawdy i logiczna kompromitacja. Naprawdę dziwię się sobie, że jeszcze Ci odpisuję...

<<<<<No i po co się rzucasz? Nie rozmawiamy o matematyce, tylko o rzeczywistości, w której ilość możliwości jest nieskończona, a nie wynosząca dwa. Więc jeśli dowiedziesz, że istnieje Thor, to nie znaczy że Tatuś Muminka nie istnieje. W poznawaniu prawdy n/t rzeczywistości – czyli w naukach naturalnych – nigdy niczego nie dowodzi się poprzez dowodzenie, że coś nie jest, tylko poprzez dowodzenie, że coś jest

Zastanów się, czy na pewno chce mi odpisywać, bo z każdą kolejną odpowiedzią jest coraz gorzej.

Ale czego się spodziewać po kimś, kto mów, że liczba możliwości w matematyce wynosi 2.

Lub:
"Więc jeśli dowiedziesz, że istnieje Thor, to nie znaczy że Tatuś Muminka nie istnieje."

Czy matematyka, o której mówimy prowadzi do takich wnioskow?

Matematyka o jakiej mówię to nie jakaś zaawansowana machina zrozumiała tylko dla niewtajemniczonych.
Matematyka o jakiej mówię opiera się na najprostszych zasadach logiki. Ale być może Ty nie jesteś w stanie ich pojąc?

Kierując się tymi najprostszymi zasadami logiki dowodzenie, że coś jest w żadnym stopniu nie jest bardziej uzasadnione niż dowodzenie, że coś nie jest. (dowodząc, że coś nie jest wystarczy w prawidłowy sposób pokazać sprzeczność wychodzącą z założenia, że coś jest - w sposób prawidłowy a nie idiotyczny jak to podałeś przykład Thorem i Tatusiem Muminka, gdzie jedno w żaden sposób nie wynika z drugiego).

Wbiłeś sobie do głowy, że nie dowodzi się, że czegoś nie ma.
(Jeśli dowodzi się, że cos jest jest to tak samo dowodzi sie ze czegoś nie ma).


>>>>>>>Brak dowodów na prawdziwość twierdzenia = nieodróżnialność twierdzenia od fałszu.

No właśnie nie.
Brak dowodów, na prawdziwośc twierdzenia to brak dowodów na prawdziwośc twierdzenia.

Uważasz na przykład, że nierówność Bella leżąca u podstaw mechaniki kwantowej jest nieodróżnialna od fałszu ponieważ nikt jeszcze nie zdołał jej dowieść?

Rzecz w tym, że ponieważ wszystkie przeprowadzone eksperymenty potwierdziły twierdzenie Bella (a więc żaden go nie obalił) - fizycy wciąż z całą pewnością nie mogą uznac twoerdzenia za 100% prawde lecz jego skutecznośc sprawia, że muszą zawsze o nim pamiętać - niemal tak jakby zostało udowodnione.

Twierdzenie Bella to tylko przykład jakich wiele.

Jeśli cos jest fałszem to jest fałszem.
Jeśli nie jesteśmy jednoznacznie w stanie sptwierdzić, że coś jest fałszem to znaczy, że

JEST ODRÓŻNIALNE OD FAŁSZU.

Idąc za Twoja retoryką równie dobrze mógłbyś mówić - nieodróżnialny od prawy. Dlaczego tak nie mówisz?
Bo "nieodróżnialny od fałszu" lepiej brzmi prawda?
Retoryka...

.

.

Ach to Cie kręci :) No to rozumiem ;)

"przyłapałem go na błędzie logicznym, a może się przyzna?"

Błąd logiczny to on ma już na samym starcie :)

.

Sypiący się technicznie filmweb...